கீ தாவோ (நீங்கள் நுழையும் போது), இந்த வார, பராஷாவில் இஸ்ரயேலியர்கள் கடைசியாகத் தங்களுக்கு வாக்குறுதியளித்த நிலத்தில் நுழைந்தவுடன் முதலில் பழுத்த பழங்களை (பிகுரிம்) மத்தியச் சரணாலயத்திற்குக் கொண்டு வரும்படி கடவுள் இஸ்ரயேலுக்கு அறிவுறுத்துகிறார்.
கொடூரமான வனப்பகுதி வழியாக அவர்களின் நீண்ட, 40 வருடப் பயணம் இறுதியாக முடிவுக்கு வரப்போகிறது என்பதை இஸ்ரயேல் குழந்தைகள் கேட்டது ஒரு நிம்மதியாக இருந்திருக்க வேண்டும். அவர்கள் வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட தேசத்திற்குள் செல்லவிருந்தனர்.
உண்மையில், எபிரேய மொழியில் Ivri / עִבְרִי / இவ்ரீ என்ற வார்த்தை עבר என்ற வேரிலிருந்து வந்தது, அதாவது கடக்க வேண்டும். ஆன்மீக அர்த்தத்தில், கடவுளின் ராஜ்யத்திற்குள் நுழைந்த எவரும் ஓர் இவ்ரீ.
அந்தக் காரணத்திற்காக, ஒருவேளை, யூதராக இருப்பது – விருத்தசேதனம் செய்யப்பட்ட மாமிசத்தை விட விருத்தசேதனம் செய்யப்பட்ட இதயத்தைக் கொண்ட ஒரு விஷயம் என்று பால் கூறினார். அவர் எந்த வகையிலும் விருத்தசேதனத்தை மறுக்கவில்லை; கடவுளின் ராஜ்யத்திற்குள் நுழைய, ஓர் உள் மாற்றம் இருக்க வேண்டும் என்று அவர் வலியுறுத்தினார். கடவுளை வணங்குபவர்கள் அவரை ஆவியிலும் உண்மையிலும் வழிபடுகிறார்கள்.
ரோமர் 2:29
பின் வந்த ரபினிக் நூல்கள் எந்தவொரு உடல் அல்லது ஆன்மீகப் பாலைவனத்தையும் கடக்க நேரிடும் எதிரியாக வனப்பகுதியின் அனுபவத்தைக் கருதுகின்றன. நம் சவாலானது, நம் வாழ்வில் வனாந்தரத்தின் காலங்களில் நடந்து, நாம் வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட தேசத்திற்குள் நுழையும்படி மாற்றியமைக்கப்பட வேண்டும்.
கடவுளுக்குக் கீழ்ப்படிதல் வெகுமதி அளிக்கப்படும் என்று கீ தாவோ உறுதியளிக்கிறது. இந்த வெகுமதிகளில் தெய்வீகப் பாதுகாப்பு, செழிப்பு மற்றும் குடும்பங்கள் மற்றும் எதிர்காலத் தலைமுறையினரின் ஆசீர்வாதங்கள் அடங்கும்.
கடவுளுக்கு எதிரான கீழ்ப்படியாமையும் கலகமும் தண்டனையை விளைவிக்கின்றன; கடவுளின் வார்த்தையான இந்த பராஷாவானது கடும் கொடுமைகளைப் பட்டியலிடுகிறது. நோய்கள், பிளேக்குகள், வறுமை, பஞ்சம், அடிமைத்தனம் மற்றும் எதிரிகளின் தோல்வி ஆகியவை இதில் அடங்கும்.
இந்தக் காரணத்திற்காக, பராஷா கீ தாவோ “எச்சரிக்கை அத்தியாயம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் ஆலயத்தில் தோரா வாசிப்பவர், பாரம்பரியமாக தோரா பகுதியை ஒரு பாட்டு-பாடல் முறைப்படி பாடுவார், அதற்குப் பதிலாக ஒரு பயங்கரமான சாபத்தை ஓங்கி, பயமுறுத்தும் தொனியில் இந்தப் பகுதிகளை வேகமாக ஒப்பிப்பார்.
யூத மக்கள் வாக்குறுதியளித்தபடி எல்லாம் வல்லக் கடவுளால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருப்பதைக் காண நாம் ஆராய்ந்து பார்க்கத் தேவையில்லை; அது போல் அவர்கள் பாவத்தின் காரணமாகச் சாபங்களால் பல நூற்றாண்டுகளாக அவர்கள் அனுபவிக்கும் செய்துள்ளனர் (உபாகமம் 28:15-68).
Yeshua HaMashiach / יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ / இயேஷூஅ ஹம்மாஷீஅக்கைப் (இயேசு மேசியா) பின்பற்றும் சிலர் இருக்கிறார்கள், ஆனால் இந்தச் சாபங்களால் உலகின் மற்ற பகுதிகளோடு சேர்ந்து வாழ்வது நம் வாழ்வின் பங்கு என்று நம்புகிறார்கள். இருப்பினும், கடவுளின் வார்த்தை நமக்கு வேறு மாதிரியாகச் சொல்கிறது.
கடவுளின் உடன்படிக்கையின் குழந்தைகளாக, நாம் அவருடைய கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்து நடந்து, நம் வாழ்வில் அவருடைய ஆசீர்வாதங்களை அனுபவிக்க வேண்டும்.
கலாத்தியர் 3:13
ஆசீர்வாதம் ஒரு ஆசீர்வாதமாக இருந்து வருகிறது
இறைவன் தனது மக்களிடம் கேட்கும் கீழ்ப்படிதலின் முதல் செயல்களில் ஒன்று, நமது தசம பாகத்தை, இறைவனுக்குச் சேவை செய்பவர்களுக்கும், ஏழைகளுக்கும் கொடுப்பது.
உபாகமம் 26:13
நம்முடைய தசம பாகத்தைக் கொடுப்பதில் நாம் அவருக்குக் கீழ்ப்படிந்தால், தேவன் நம் பொருட்டு நம்முடைய நிதியை ஆசீர்வதிப்பார் என்று வாக்குறுதி அளிக்கிறார்.
மல்கியா 3:11
நம் வருமானத்தின் “புனிதமான பகுதியை” கடவுளிடம் கொடுக்க தவறினால், நாம் “கடவுளைக் கொள்ளையடிப்பதன்” மூலம் உடன்படிக்கையை மீறுகிறோம். நாம் தசம பாகம் செய்யத் தவறினால், நாம் ஒரு சாபத்தின் கீழ் வந்து, சாத்தானுக்கு நமது நிதியை அழிக்கச் சுதந்திரம் கொடுக்கிறோம்.
சட்டத்தின் சாபத்தை இயேசு நம்மிடம் இருந்து நீக்கிய போதிலும், புனித வாழ்க்கை வாழ்வதன் மூலம் அவருடைய முன்மாதிரியைப் பின்பற்ற வேண்டிய கடமையை அவர் நம்மிடமிருந்து அகற்றவில்லை. நாம் ஏதோ ஒரு பகுதியில் பாவத்தில் நடக்கிறோம் என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ளும்போது, நாம் மனந்திரும்பி அவரிடம் திரும்ப வேண்டும்.
நம் வருமானத்தின் புனித (கடோஷ்) பகுதியை தசம பாகம் கொடுத்து, அதை நம் வசம் இருந்து நீக்கி, நாம் பல வழிகளில் கடவுளிடம் திரும்புகிறோம், அவர் நம்மிடம் திரும்புகிறார்.
மலாக்கி 3:7–9
யூத மதத்தில், Tzedakah / צְדָקָה / செடாகா (தொண்டு) கொடுப்பது ஒரு முக்கியமான Mitzvah / מִצוָה / மிட்ஸ்வா (கட்டளை) என்று கருதப்படுகிறது, யாராவது இந்தச் சட்டத்தை நிறைவேற்றவில்லை என்றால், அவர்களின் பரம்பரையே உண்மையில் சந்தேகத்திற்குரியது ஆகிவிடும்.
ஏழைகளுக்குக் கொடுப்பது யூத மதத்தில் ஒரு கடமையாகும், இது தங்களுக்குத் தேவை உள்ளவர்களால் கூட கைவிட முடியாத கடமை. சில ரபிக்கள் அனைத்துக் கட்டளைகளிலும் செடாகா மிக உயர்ந்தது என்றும், செடாகா செய்யாத ஒருவர் சிலை வழிபாடு செய்வதற்குச் சமம் என்றும் கூறியுள்ளனர்.
இந்தக் கொள்கை Brit Chadasha / בְּרִית חֲדָשָׁה / பெரீத் கடாஷாவிலும் (புதிய ஏற்பாடு) உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது, இது பொருள் தேவையில் ஒரு சகோதரனைப் பார்க்கும்போது நாம் கொடுக்காவிட்டால், கடவுளின் அன்பு உண்மையிலேயே நமக்குள் வாழ்கிறது என்பது சந்தேகமே என்பதை வலியுறுத்துகிறது.
1 யோவான் 3:17
நிச்சயமாக, கடவுள் இரக்கத்தையும் தாராள மனப்பான்மையையும் கொண்டவர்க்கு வெகுமதி அளிக்கிறார். ஏழைகளுக்கும், விதவைகள் மற்றும் அனாதைகளுக்கும் நாம் கொடுக்கும்போது, நாம் கொடுத்ததை அவர் திரும்ப வழங்குவார் என்று அவர் உறுதியளிக்கிறார்.
நீதிமொழிகள் 19:17
ஒரு பொக்கிஷமான உடைமை
உபாகமம் 26:18-19
இறைவன் இந்தப் பராஷாவில் இஸ்ரயேலுக்கு வாக்குறுதி அளிக்கிறார், அவர்கள் அவருடைய கட்டளைகளைக் கடைப்பிடித்தால், அவர்கள் “அவருடைய பொக்கிஷமான உடைமையாக” இருப்பார்கள். இந்த வாக்குறுதி யாத்திராகமத்திலும் காணப்படுகிறது:
யாத்திராகமம் 19:5-6
அவர்கள் தலைமுறைகளாகப் பல சாபங்களை அனுபவித்திருந்தாலும், ஹஃப்டாராவில் (தீர்க்கதரிசனப் பகுதி), தீர்க்கதரிசி ஏசாயா இஸ்ரயேலிடம் கடவுள் தனக்கு ஆதரவாகவும் கருணையுடனும் ஒரு நாள் தங்களுக்கு எதிராக அதிக துன்புறுத்தல் மற்றும் வெறுப்பின் மத்தியிலும் அவர்களை உயர்த்துவார் என்று கூறுகிறார்:
நீ நெகிழப்பட்டதும், கைவிடப்பட்டதும், ஒருவரும் கடந்து நடவாவதுமாயிருந்தாய்; ஆனாலும் உன்னை நித்திய மாட்சிமையாகவும், தலைமுறை தலைமுறையாயிருக்கும் மகிழ்ச்சியாகவும் வைப்பேன். (ஏசாயா 60:15)
பெரீத் கடாஷாவில், இயேஷூஅவைப் பின்பற்றுபவர்கள் அனைவரும் கடவுளின் சிறப்பு மக்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள். இயேஷூஅவின் இரத்தத்தின் மூலம் சர்வவல்லமையுள்ள கடவுளுடன் நாம் செய்த உடன்படிக்கையின் காரணமாக, யூதர்களும் புறஜாதியாரும் சேர்ந்து அவர்கள் கடவுளின் மிகவும் பொக்கிஷமான உடைமை என்பதை அறிய முடியும்.
1 பேதுரு 2:9
எபிரேய மொழியில், சிறப்புப் பொக்கிஷத்திற்கான சொல் செகுலா (סגולה). ஹீப்ருவில் ஊதா நிறம் சாகோல் (סָגוֹל), அதே வேர் எழுத்துக்களிலிருந்து வரும் வார்த்தை. ஏன்? ஊதா நிறம் அரச நிறம்!
இறைவனின் செகுலாவாக, நாம் சாகோலை அணிந்திருக்கிறோம் – இது அரச நிறம். நாம் ராஜாவின் குழந்தைகள், அவர் நம் தந்தை. அவர் நம்மை மதிக்கிறார், பொக்கிஷப்படுத்துகிறார். வெளிப்புற அல்லது மேலோட்டமான தகுதிகளைத் தேட வேண்டிய அவசியமில்லை. இதுவே மேசியாவில் நம் அடையாளம்!
நாம் நம்மைப் பார்த்து, நான் ஒரு புதையலைப் போல் இல்லை; நான் மிகவும் குட்டையாகவோ அல்லது மிக உயரமாகவோ, மிகவும் கொழுப்பாகவோ அல்லது மிகவும் மெல்லியதாகவோ, பொக்கிஷமாக இருக்கும் அளவுக்கு அழகாகவோ அல்லது புத்திசாலியாகவோ இல்லை என்று சொல்லிக் கொள்வோம்.
நாம் நம் உணர்ச்சிகளைச் சரிபார்த்து, கடவுளின் பொக்கிஷம் என்று அழைக்கப்படுவதற்கு நான் தகுதியுடையவனாக உணரவில்லை; எனக்குப் பல தவறுகள் மற்றும் பலவீனங்கள் உள்ளன – நான் என் நிதானமான மனநிலையை வைத்து வேலை செய்ய வேண்டும்; நான் இன்னும் போதுமான அளவு என்னை ஒழுங்குபடுத்திக் கொள்ளவில்லை; நான் போதுமான சாட்சியம் அளிக்கவில்லை – எது நம் பலவீனம் என்று நாம் கருதுகிறோமோ அவைகளைச் சொல்வோம்.
ஆனால் அப்போஸ்தலன் பவுல் சொல்வது போல், நம் மாம்சத்தின் பண்புகளில் நாம் நம்பிக்கை வைக்கக்கூடாது (பிலிப்பியர் 3:3). நிச்சயமாக, யாராவது அவரது சுவரில் சான்றிதழ்கள் மற்றும் அவரது மேஜையில் கோப்பைகள் மூலம் ஒரு புதையலாக தகுதி பெற்றிருந்தால், அவர்கள் அப்போஸ்தலன் பவுல் தன்னை விவரித்ததை வாசிக்கவும்.
பிலிப்பியர் 3:5-6
அவர் மாம்சத்திலும் டோராவைக் கடைப்பிடிப்பதிலும் தவறு இல்லாமல் தன்னைக் கருதினார்; ஆயினும் அவர் இந்த அனைத்து வெளிப்புறத் தகுதிகளுக்கும் மதிப்பளிக்கவில்லை. அதற்குப் பதிலாக, அவர் மேசியா என்னும் நபர் மீது நம்பிக்கை வைத்தார்:
பிலிப்பியர் 3:7-9
பவுல் தொடர்ந்து சட்டத்தை முழுமையாக கடைப்பிடித்தாலும், அவருடைய குற்றமற்ற செயலை விசுவாசத்தின் அடிப்படையில் கடவுளிடமிருந்து வரும் நீதியுடன் ஒப்பிட முடியாது என்பதை அவர் புரிந்து கொண்டார்.
நம்முடைய செயல்திறன் பவுலைப் போல் குறைபாடற்றதாக இல்லாவிட்டாலும், அவருடைய ஆவியால் அடோனாயின் வழிகளில் நடக்க நமக்கு அதிகாரம் கிடைத்து, கீழ்ப்படிதலுடன் இருந்தால், நாம் உண்மையிலேயே அவருடைய சிறப்புப் பொக்கிஷம் என்பதை விசுவாசத்தால் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.
நம்முடைய தவறுகள், பலவீனங்கள் மற்றும் குறைபாடுகள் இருந்தாலும், இறைவன் நம்மை நேசிக்கிறார், மதிக்கிறார், நாம் சொல்லலாம், “நான் அரச குடும்பத்தவன் – ராஜாக்களின் ராஜாவின் குழந்தை – இறைவனின் செகுலா – ஒரு விலைமதிப்பற்ற பொக்கிஷம்!”
அவர் நம்மை மதிக்கிறார், ஏனென்றால் நாம் அவருடைய உடன்படிக்கை குழந்தைகள் மற்றும் ஒவ்வொருவரும் அவருடைய தோற்றத்திலும் சாயலிலும் படைக்கப்பட்டவர்கள். அவருடைய தெய்வீக மகிமையின் தீப்பொறி நமக்குள் இருக்கிறது.
நம்மில் பலருக்கு நமது மதிப்பு புரியவில்லை.
நம்மில் சிலர் எப்போதும் ஒரு புதையல் போல நடத்தப்படவில்லை. ஒருவேளை பெற்றோர்கள், பள்ளி தோழர்கள், வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் அல்லது சக விசுவாசிகள் நம்மை கனத்துடனும் மரியாதையுடனும் நடத்தவில்லை. நாம் யாராவது பொருத்தமற்றவர்கள் போல, மக்களால் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்டோம் அல்லது மோசமாக நடத்தப்பட்டிருக்கலாம்.
ஆனால் கடவுள் நம்மை இப்படிப் பார்ப்பதில்லை. நாம் உடைந்திருந்தாலும்; நம் இதயம் இரண்டாகப் பிளவுபட்டிருந்தாலும் அல்லது நம் வாழ்நாள் முழுவதும் சிதைந்திருந்தாலும், நாம் இன்னும் இறைவனுக்கு ஓர் அழகான பொக்கிஷமாக இருக்கிறோம் –
நீ கர்த்தருடைய கையில் அலங்காரமான கிரீடமும், உன் தேவனுடைய கரத்தில் ராஜமுடியுமாயிருப்பாய். – ஏசாயா 62:3
பொக்கிஷங்களை நாம் எப்படிக் கவனிப்போம்? நாம் அவைகளைச் சிறப்பு இடங்களில் வைத்து பொறாமையுடன் பத்திரப்படுத்தி, பாதுகாப்பான இடத்தில் வைப்போம். யாரோ ஒருவர் தனது செகுலாவை பாதிக்கும்போது கடவுள் உணரும் துயரத்தையும் கோபத்தையும் நம்மால் புரிந்துகொள்ள முடியுமா?
இந்த அநியாயங்களையும், காயங்களையும் கர்த்தரின் கைகளில் விட்டுவிட வேண்டும், அவர் நம்மை நியாயப்படுத்துவார் என்று கூறுகிறார். நம்மை காயப்படுத்தி, துன்புறுத்தியவர்களை மன்னிப்பதே நம் ஒரே தேர்வு.
சில நேரங்களில், நாம் நம்மை மதிப்புமிக்கவர்களாகவும் மரியாதைக்குரியவர்களாகவும் பார்க்காதபோது, நாம் மதிப்பற்றவர்கள் மற்றும் பயனற்றவர்கள் என்று மற்றவர்களுக்குச் சமிக்ஞைகளை அனுப்புகிறோம். இதன் விளைவு பெரும்பாலும் நம்மை அப்படித்தான் நடத்துவர்.
அல்லது மற்றவர்கள் நம்மை எப்படி நடத்துகிறார்கள் என்பது பற்றிய நமது கருத்து கடவுளின் வாக்குறுதிகளில் முன்னேறுவதைத் தடுக்கலாம். உதாரணமாக, இஸ்ரயேலியர்கள் தங்களை வெட்டுக்கிளிகளாகப் பார்த்தபோது, கானானில் உள்ள ராட்சதர்களும் அப்படித்தான் செய்தார்கள் என்று நினைத்தார்கள்!
ஆனால் நாம் சமநிலையான மற்றும் தெய்வீக முறையில் நம்மை மதிக்கவும் மரியாதை செய்யத் தொடங்கும் போது, நம் வாழ்வில் உள்ள மக்கள் நம்மைச் சரியாக மதித்து மரியாதை செய்வார்கள்.
நம் குணப்படுத்துதல் மற்றும் மீட்பின் ஒரு பகுதி, நம்மை நாம் பார்க்கும் விதத்தில் வரும் ஒரு மாற்றமாகும் – மேசியாவில் நம் அடையாளத்தை நீதியுள்ளவர், முழு, விலைமதிப்பற்றவர், மதிப்புமிக்கவர் என்று அறிவது. அவருடைய விலைமதிப்பற்ற பண்புகளை அவருடைய தெய்வீக உடன்படிக்கையின் மூலம் மட்டுமே பெறுகிறோம்.
கடவுள் நமக்காக வைத்திருக்கும் எல்லாவற்றிலும் நாம் நுழைவோம் – கண்டனத்திலிருந்து நமது சுதந்திரம், சாபங்களிலிருந்து சுதந்திரம், சொல்லமுடியாத மகிழ்ச்சி மற்றும் எல்லாப் புரிதலையும் கடந்து செல்லும் அமைதி.
கடவுளின் ஆட்டுக்குட்டியான இயேஷூஅ ஹமாஷியாக்கின் (இயேசு கிறிஸ்து) விலைமதிப்பற்ற இரத்தத்தால் வாங்கப்பட்ட புதிய உடன்படிக்கையின் மூலம் இவை அனைத்தும் மேலும் பலவும் நமக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன! அல்லேலுயா!
